Ο αναγνώστης στα διηγήματα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, ενός από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς του 20ού αιώνα, μπορεί να παρακολουθήσει την πλούσια θεματολογία του, τις αναφορές στα προσωπικά του βιώματα, που τόσο έντεχνα ενσωμάτωσε στα γραπτά του, αλλά και την ενδιαφέρουσα υφολογική του εξέλιξη. Ο Μάρκες καταπιάνεται εδώ με όλα τα πανανθρώπινα θέματα, όπως η συνειδητοποίηση του «εγώ» και του «άλλου», η κοινωνική αδικία, η κατάχρηση εξουσίας, η φτώχεια, η βία, ο έρωτας, ο θάνατος και βέβαια η μοναξιά που στοιχειώνει το πεζογραφικό έργο του. 

Ο Μάρκες δεν εγκατέλειψε ποτέ τη μικρή φόρμα –έγραφε σε καθημερινή βάση για μεγάλα χρονικά διαστήματα στον ημερήσιο Τύπο– και στη διηγηματογραφία του βλέπουμε ξεκάθαρα πώς «γεννιέται» και διαμορφώνεται, ωριμάζει, με την πένα του, ο υπερρεαλισμός της Λατινικής Αμερικής, το λογοτεχνικό ρεύμα που ονομάστηκε μαγικός ρεαλισμός. 

«…και μόλις πρόλαβε να κάνει στην μπάντα για ν’ αφήσει το δρόμο ελεύθερο για τον κατακλυσμό, φωνάζοντας μες στην αναστάτωση, νάτο μπροστά σας, ηλίθιοι, ένα δευτερόλεπτο πριν το τρομερό, χαλύβδινο κήτος τεμαχίσει τη γη και πριν ακουστεί ξεκάθαρα η καταστροφή των ενενήντα χιλιάδων πεντακοσίων ποτηριών της σαμπάνιας που έσπαγαν το ένα μετά το άλλο από την πλώρη μέχρι την πρύμνη κι έτσι εγένετο φως και δεν ήταν πια ξημέρωμα του Μάρτη αλλά μεσημέρι μιας λαμπρής Τετάρτης κι εκείνος μπορούσε να δώσει στον εαυτό του την ευχαρίστηση να βλέπει τους άπιστους να χαζεύουν, μ’ ανοιχτό το στόμα, το πιο μεγάλο υπερωκεάνιο αυτού του κόσμου και του άλλου, καθισμένο μπροστά στην εκκλησία, πιο άσπρο απ’ όλα, είκοσι φορές πιο ψηλό απ’ το καμπαναριό και γύρω στις ενενήντα εφτά φορές πιο μακρύ από το χωριό, με τ’ όνομα χαραγμένο, με σιδερένια γράμματα, HALALCSILLAG, και οι πανάρχαιες και νωθρές θάλασσες του θανάτου να ξεχειλίζουν από τα πλευρά του.» 

Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες γεννήθηκε σ’ ένα μικρό χωριό, την Αρακατάκα, στα βόρεια παράλια της Κολομβίας το 1927 και πέθανε στην Πόλη του Μεξικού το 2014. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Μπογκοτά και αργότερα διέκοψε τις σπουδές του για να δημοσιογραφήσει και να ταξιδέψει ως ρεπόρτερ. 

Παντρεύτηκε τη Μερσέδες Μπάρτσα κι απέκτησε δύο παιδιά: τον Ροδρίγο Γκαρσία Μπάρτσα, γνωστό σκηνοθέτη της τηλεόρασης και του κινηματογράφου, και τον Γκονσάλο Γκαρσία Μπάρτσα, σχεδιαστή γραφικών.

Οι αναμνήσεις από τα παιδικά του χρόνια κοντά στους παππούδες του αποτέλεσαν το πρώτο υλικό για τα Εκατό χρόνια μοναξιά, το έργο με το οποίο έγινε ευρύτερα γνωστός. Σε αυτό το μυθιστόρημα, αλλά και στα διηγήματά του, διηγείται με μοναδικό τρόπο το χρονικό της ζωής στην Κολομβία στις αρχές του 20ού αιώνα με κέντρο το φανταστικό χωριό Μακόντο και την οικογένεια Μπουενδία.  Είναι ο κυριότερος εκπρόσωπος του μαγικού ρεαλισμού κι ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Το 1982 η Σουηδική Ακαδημία τού απένειμε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.

♦

Η Κλαίτη Σωτηριάδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε αγγλική φιλολογία και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη θεωρία και πρακτική της λογοτεχνικής μετάφρασης. Έχει μεταφράσει ποιήματα της Σύλβια Πλαθ και άλλων αγγγλόφωνων ποιητών, όλο το έργο του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, καθώς και μυθιστορήματα των Κάρλος Φουέντες, Μάριο Βάργκας Λιόσα, Ιζαμπέλ Αλιέντε, κ.ά. Έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές και διηγήματα. Η ποιητική συλλογή της Αντίδωρα και το μυθιστόρημά της Μπονσάι κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κέδρος.